Recentelijk had ik een gesprek met een nieuwe collega in ons team. We hebben geregeld stevige gesprekken in ons team, omdat we als product managers alle innovatieve-, onderzoek- en software ontwikkeling afdekken. Hierdoor vertegenwoordigen met zijn vijven een groot scala van belangen, technologien en producten, waarvoor wij een digitaal platform voor bieden. Daar zijn dan soms stevige gesprekken nodig om de juiste keuzen te maken.
De nieuwe collega belde mij na de meeting op en vroeg: “Zijn jullie gesprekken altijd zo zout?”. “Zo zout?”, vroeg ik, het was een Engels gesprek. “Ja, ‘salty’”, zegt hij. Ik zeg: “Je bedoelt als in pittig?”. “Ja precies”. En nadat ik het uitgelegd had bleef dit maar kleven. Is dat wat zout zijn inhoudt? Dingen zo belangrijk vinden dat je een steen durft te zijn waar mensen zich aan stoten. Dat het je niet kan schelen of je wel aardig gevonden wordt omdat je een missie hebt die je belangrijker vindt. Het interessante is dat Jezus ons daar toe oproept in Mattheüs 5:13:
Jezus zei tegen zijn leerlingen: ‘Jullie zijn het zout in deze wereld. Zout heeft een sterke smaak. Maar als het zijn smaak verliest, kun je het niet opnieuw zout maken. Dan is het waardeloos en wordt het weggegooid.
Als de God die alles gemaakt heeft en onze Vader is, waarom beperken we onze verwachting dan? Ik daag je uit om meer te verwachten van God in je leven. Stel je eens voor wat je zou willen dat God in jou leven zou doen? En geloof dan dat Hij het gaat geven, zie Mat 7: 9-11. De wereld heeft de openbaring van de zonen God harder nodig dan ooit tevoren.
Rom 8:19 Met reikhalzend verlangen immers verwacht de schepping het openbaar worden van de kinderen van God.
We zijn als volgelingen van Jezus geroepen om een andere cultuur te brengen. Een cultuur van geloof, hoop en liefde! Dus laten we zout zijn en het uitstrooien. Laten we het koninkrijk van God bouwen zoals zuurdesem all het meel doorzuurd, mogelijk wij ook deze wereld doorzuren.